Rozdział 3

W drodzę opisałam swojemu bratu całą sytuację.  Karol był bardzo zdziwiony. Po dłuższej drodzę dojechałam na miejsce. Teraz zostało tylko dostanie się pod dom Krzyśka. Złapałam taksówkę i po krótkim czasie znalazłam się u progu drzwi. Zapukałam, ale nikt nie otwierał. Pomyślałam, że Igła jest na treningu i poczekam na niego. I tak się stało. Ignaczak przez dłuższą chwilę patrzył na mnie zdziwiony.

- Ju...Julka?! To ty?

- Nie, mój duch. - puściłam mu oczko.

- Co Cię tu sprowadza? 

- Może wejdziemy do domu?

- Jasne. - rzekł nadal niedowierzający Libero.

Weszliśmy do domu. Muszę powiedzieć, że Igła świetnie go sobie urządził. Opowiedzialam mu całą sytuację z Facundo. Po czym spytałam przyjaciela:

- Krzysiu...

- Tak? 

- Czy ja mogłabym zostać tu u Ciebie parę dni, dopóki nie znajdę jakiegoś swojego mieszkania?

- Pewnie, że tak! Możesz tu zostać tyle ile chcesz. - powiedział uśmiechnięty.

- Dziękuję! - rzuciłam mu się na szyję i mocno przytuliłam.

- Może ja zrobię kawę? - zapytał.

- Krzysiu. Ty zawsze wiesz na co mam ochotę. 

Po czym puscił mi oczko i zniknął w kuchni.

Gdy wrócił długo rozmawialiśmy o naszym dzieciństwie. Bo przecież znamy się od dziecka.

- A pamiętasz, jak nasi rodzice się spotykali na kawie, a my dosypywalismy im do niej sól? 

- Pamiętam i to dobrze. Albo jak zrzucalismy na ludzi balony z wodą.

- Czuje jakby to było wczoraj. 

I wtedy mój telefon zaświecił się. Zacząl dzwonić do mnie Facundo. Miałam od niego 15 innych połączeń. 

- Krzysiek, ja pójdę już się położyć. Bo jestem wykończona tą podróżą. 

- Pokaże Ci miejsce gdzie będziesz spała.

Był to mały pokoik w którym Ignaczak trzymał wszystkie puchary i medale. Poszłam do łazienki i przebralam się w koszulkę Skry, która miała mi służyć za piżamę. Weszłam pod kołdrę i długo patrzyłam na te wszystkie osiągnięcia mojego przyjaciela. 

_____________________________

Nareszcie 3! Myślę, że rozdział wyszedł spoczko. Czekajcie na następny! Bo napisze go już niedługo ;)